Het gaat niet om winnen of verliezen

Het gaat niet om winnen of verliezen

Je puber is strijdbaar en gaat met alles wat hij in zich heeft de strijd aan met jou en iedereen die hem dwars zit. Hij gooit van alles naar je hoofd van scheldwoorden tot borden met de etensresten er nog aan. Alles in zijn of haar lijf richt zich op het strijden en het winnen van de strijd.

In het heetst van de strijd voel je je de ene keer bang, dan weer woedend, verdietig of compleet gevoelloos. En je hebt dan echt geen flauw idee meer hoe je dit kan keren. Dat put je ontzettend uit.

Niet de strijd aan gaan voelt als opgeven en je kind laten winnen. Dat is helemaal begrijpelijk, omdat je kind een spel heeft bedacht en onbewust de spelregels bepaalt.
Maar als je niet het spel meespeelt dat je kind heeft bedacht, kan er ook niemand winnen of verliezen. En dat is intens voelbaar voor jouw op winnen gerichte puber.

Het is heel belangrijk dat niet je puber maar jij de (spel)regels bepaalt in huis. En dat betekent dat jij laat zien hoe jij het wil. Maak maar statement waar jij voor staat. Is dat geen geweld, dan is dat geen geweld. Stap er maar uit, en kom er later op terug. Als jouw kind en jij weer rustig zijn.

Als je denkt dat dit niet werkt... Dat klopt... de resultaten volgen bij pittige problemen niet direct en daardoor kan je het gevoel krijgen dat het niet helpt. Geef jezelf eerst eens de tijd om dit onder de knie te krijgen en hieraan te wennen. Als jij volhoudt én niet meedoet met zijn spel, dan verandert er sowieso iets. Jij neemt de regie en dat levert je weer energie op. Er komt zeker meer rust van dan als je meestrijd.

Heb je hulp nodig? Neem dan contact op!