Afstemming en patronen
Ik voel me diep geraakt als ik mens en dier met plezier met elkaar zie werken. Soms zelf zo erg dat ik tranen over mijn wangen krijg. De afstemming tussen mens en dier gaat met zoveel delicate afstemming. Het leren spreken en begrijpen van elkaars lichaamstaal. Niet alleen vna mens naar dier, maar ook andersom. Dat vind ik een mega bijzondere wisselwerking.
In het 'mensenwerk' met in het bijzonder het werk met jonge mensen, is de wisselwerking minstens zo delicaat. Er is maar heel weinig voor nodig om een situatie volledig uit de hand te laten lopen, waardoor je kind helemaal blokkeert en escaleert, zodat de buren weer heerlijk mee kunnen genieten. Als jij een pittige puber thuis hebt of hebt gehad, dan weet je vast wat ik bedoel.
Het is ook best lastig, want je puber heeft een hele voabulaire ter beschikking om je haarfijn te verklaren hoe verschrikkelijk hij of zij er aan toe is. En haarcherpe analyses waardoor dat dan wel niet komt. Hiermee geeft hij je een enorme psychologische verklaring waarom hij zich zo naar gedraagt of gedragen heeft tegen jou of iemand anders. Het ultieme resultaat is dat jij je schuldig voelt en hem te hulp schiet tegen beter weten in. Met adviezen of geruststelling. Of je stelt die analyses van je kind eens ter discussie, omdat je een aantal oneffenheden niet onopgemerkt zijn gebleven.
Dieren missen de taalvaardigheid die wij hebben, maar kunnen met hun gedrag net zo volhardend zijn. Leer een hond maar eens iets af wat hij stelselmatig doet. Je zit samen in een patroon, dus dat kan hij niet alleen. Het goede nieuws is dat als jij de regie neemt en uit het patroon stapt, het patroon niet meer kan blijven bestaan. Dat geldt voor het samenspel tussen mensen onderling, dieren onderling en tussen mens en dier.
Wil jij destructieve patronen doorbreken binnen jouw gezin? Laat het me dan weten door me een bericht te sturen via de contactpagina.
